ابوالحسن سيدحيدر بن سليمان بن داود حلي حسيني، نه تنها نخستين شاعر عصر خود، بلكه امام شعراي عراق به شمار مي‏رود. فصاحت بيان و قوت ايمان داشت و به جهت كثرت اشعاري كه در مناقب و مراثي اهل بيت(ع) سروده است به شاعر اهل بيت شهرت دارد. الدُّرُّ اليَتيم و العَقدُ المُفَصَّل از آثار اوست. وي در پنجاه و هشت سالگي وفات يافت.